ประวัติท่านปรมาจารย์ "หลูปัง" 

สุดยอดช่างวัดฮวงจุ้ย 

          หลู่ปัง โล่วปัง หลู่ปัน ลู่ปัง ( 魯班LǔBān ) เป็นเทพแห่งช่างไม้ งานวิศวกรรม และ สถาปัตยกรรม นามจริงว่า กงซูปัน ( 公輸班Gōng ShūBān ) เนื่องจากท่านเป็นชาวเมืองลู่ก๊ก จึงรู้จักและเรียกท่านในนามว่า หลู่ปัง ท่านเกิดในวันที่ 7 เดือน 5 จีน เป็นบุตรของนายหุ่ยเฮี้ยง และ นางหงอสี

           ตั้งแต่ วัยเด็กท่านสนใจเรื่องงานช่างเป็นอย่างมาก อายุได้ 15 ปี ได้ไปศึกษาวิชาจากอาจารย์ท่านหนึ่งชื่อว่าตวงบักคี่ ในเวลาเพียงไม่นานท่านก็สามารถเรียนรู้หลักวิชาในการก่อสร้างจากอาจารย์จน หมดสิ้น 

อาจารย์ชองหลูปังสั่ง“เพื่อทดสอบความคมของขวาน เจ้าจงตกแต่งต้นไม้นี้ ให้เป็นเสาใหญ่”หลู่ปันจึงคว้าขวาน ตัดบากตกแต่งอีกสิบสองวันสิบสองคืน ต้นซุงจึงแปรสภาพเป็นเสาใหญ่ได้สำเร็จ

อาจารย์สั่งต่อ “จงใช้สิ่วที่เจ้าลับแล้ว เจาะเสานี้ให้ได้ สองพันสี่ร้อยรู เป็นรูกลม สามเหลี่ยม สี่เหลี่ยมจัตุรัส และสี่เหลี่ยมผืนผ้า อย่างละหกร้อยรู”หลู่ปันจึงก้มหน้าก้มตาเจาะเสาต่ออีกยี่สิบวันยี่สิบคืน จึงเจาะครบถูกต้องเรียบร้อยตามที่อาจารย์สั่ง ทุกประการ

อาจารย์เห็นดังนั้นจึงกล่าวชม “ศิษย์ที่ดี ไม่ว่าอะไรก็มิทำให้เจ้าท้อแท้ ครูจะถ่ายทอดความรู้ที่มีให้เจ้าจนหมดสิ้น”ว่าแล้วก็พาไปยังห้องตะวันตก ภายในมีหุ่นจำลองอาคารบ้านเรือน สิ่งก่อสร้างและเครื่องใช้นานาชนิด เรียงรายเต็มไปหมด อาจารย์กล่าวว่า “เจ้าจงรื้อหุ่นจำลองเหล่านี้ แล้วประกอบขึ้นใหม่ เสร็จเมื่อไหร่ เป็นอันว่าเจ้าเรียนวิชาสำเร็จ”

วันหนึ่งอาจารย์บอกว่า “ศิษย์รัก วิชาที่ครูมีอยู่ เจ้าเรียนจนหมดสิ้น ฉะนั้นวันนี้เจ้าจงลงเขา ไปได้แล้ว”หลู่ปันอาวรณ์มิอยากจาก อาจารย์บอกว่า “หวังว่าเจ้าคงไม่ทำให้อาจารย์เสียชื่อเสียงนะ”
 

         หลักจากนั้นหลายปีผ่านไป ท่านก็ได้ศึกษา เรียนรู้ พยายามค้นคว้าประดิษฐ์คิดค้นสิ่งของใหม่ ๆ ออกมามากมาย จนเป็นที่ยอมรับนับถือกันอย่างกว้างขวาง โดยเฉพาะช่างไม้และช่างก่อสร้างจนถึงปัจจุบัน ท่านเข้ารับราชการในราชสำนักท่านก็ได้รับพระราชทานยศเป็น “บู่ กั้ว ต้า ซื่อ” ท่านได้ฝากผลงานอันมีคุณค่าไว้มากมาย อาทิ สร้างพระราชวังที่ประทับต่าง ๆ สร้างยุทโธปกรณ์ไว้มากมาย ในทางตำนานได้กล่าว ภายในคืนหนึ่งท่านสามารถสร้างสะพานได้ถึง 3 แห่ง และว่าท่านได้เป็นผู้คิดริเริ่มนำกบไสไม้มาใช้อีกด้วย
 

นกพยนต์ที่หลูปังประดิษฐ์ขึ้นนั้น สามารถบินได้ รถม้าไม้ที่เขาประดิษฐ์ ก็สามารถขับเคลื่อนไปได้โดยอัตโนมัติหลู่ปันเคยสร้างบันไดปีนกำแพงเมือง และหอกตะขอสับที่ใช้ในการรบทางน้ำให้แคว้นฉู่ สิ่งประดิษฐ์สองชนิดนี้มีประโยชน์ต่อการรบมาก

           ในส่วนของ ประวัตินั่นมีหลากหลาย ตำราที่กล่าวไว้มีความแตกต่างกันบ้างในส่วนของรายละเอียด อาทิ ในวันแซยิดของท่านบ้างก็ว่าเป็นวันที่ ๑๓ เดือน ๖ (จีน) บ้างว่าวันที่ ๑๒ เดือน ๖ (จีน) บ้างว่าเป็นวันที่ ๑๒ เดือน ๑๒ (จีน) บ้างว่าเป็นวันที่ ๗ เดือน ๕ (จีน)

            อีกตำนานหนึ่ง กล่าวไว้อย่างพิสดารว่า เมื่อครั้งกงซูปานได้ร่วมเดินทางไปกับน้องสาวของท่านไปถึงเมืองเตี้ยอัน มณฑลกวางตุ้ง ระหว่างทางท่านได้พบกับแม่น้ำอันกว้างใหญ่และกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก ท่านทั้งสองจึงได้ร่วมมือร่วมใจกันสร้างสะพานเพื่อข้ามแม่น้ำไป โดยท่านได้ใช้เวลาแค่ชั่วคืนเดียวก็แล้วเสร็จ และมีความงดงามด้วยลวดสายแกะสลักไว้อย่างวิจิตร

             เมื่อรุ่งเช้ามี ชาวบ้านมาพบเข้าจึงเป็นที่อัศจรรยใจยิ่ง พร้อมทั้งข่าวได้กระจายไปไกล กระทั่งได้ยินถึงหูของโป๊ยเซียนที่พำนักอยู่ไกลโพ้น ข่าวนี้ได้รับความสนใจแก้เหล่าเซียนอย่างมาก จนกระทั่งเตียงก๋วยเล่า (จาง เกว๋าะ เหล่า) ถึงกับได้ขี่ลามาชม เมื่อมาถึงท่านเซียนได้เอ่ยถามกับกงซูปานว่า สะพานแห่งนี้มีความเข็งแรงดีพอหรือไม่ กงซูปานย่อมรับรองว่าแข็งแรงดีพอ แต่หารู้ไม่ว่าท่านเตียงก๋วยเล่านั่นได้นำเอากระเป๋าที่ภายในบรรจุพระ อาทิตย์ไว้ในช่องด้านซ้าย พระจันทรในช่องด้านขวา ยังมีน้ำจากทะเลสาบใหญ่ทั้งห้า จากทะเลใหญ่ทั้งสี่ และจากแม่น้ำใหญ่ทั้งสามมาด้วย เมื่อขึ้นสะพานจึงบังเกิดเสียงคลอนแคลนขึ้น กงซูปานจึงรีบกระโดดลงไปในน้ำ เอาแขนทั้งสองข้างค้ำยันสะพานไว้ไม่ให้พังลงมา เตียงก๋วยเล่าจึงข้ามสะพานไปได้ และได้หันมาถามชื่อเสียงเรียงนามของผู้สร้างสะพานนี้ แต่ด้วยว่ากงซูปานได้คิดน้อยใจที่ไม่สามารถทำสะพานที่แข็งแรงพอได้ จึงไม่ได้ตอบ แต่กลับใช้มือควักลูกตาออกมาข้างหนึ่งเอาไปป้ายไว้ที่ข้างสะพานนั่น แล้วท่านก็ออกเดินทางจากไป

Credit : ข้อมูลและรูปประกอบบางส่วน pantip.com  จากคุณ adept