ฉันโตมากับความคิดที่ว่า “ชีวิตเป็นของเราเอง เรากำหนดทุกอย่างได้” ไม่เคยเชื่อโชคชะตา ไม่เคยเปิดแอปดูดวงรายวัน และไม่เคยคิดว่าจะเสียเวลาไปดูหมอดูแบบที่คนอื่นเขาทำกัน แต่เมื่อไม่นานมานี้ เพื่อนสนิทของฉันลากฉันไปดูดวงกับหมอดูสายมูที่เขาเล่ากันว่าแม่นจนขนลุก ฉันไปด้วยความรู้สึกครึ่งขำครึ่งอยากรู้อยากเห็น และไม่คาดหวังอะไรเลย จนกระทั่งได้เจอกับหมอคนนั้น และคำพูดของเขาก็ทำให้ฉันนั่งนิ่งเงียบเหมือนคนถูกเปิดโปงความในใจทั้งที่ยังไม่ได้พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว

หมอดูสายมู ที่ฉันไปหาเป็นผู้หญิงอายุประมาณห้าสิบกว่า ๆ ใส่ชุดไทยประยุกต์แบบมินิมอล นั่งอยู่ในห้องไม้ที่จุดเทียนหอมกลิ่นมะลิไว้ตลอดเวลา บรรยากาศสบาย ๆ และไม่รู้ทำไมถึงทำให้ฉันรู้สึกไว้ใจได้ทันทีที่ก้าวเข้าไปในห้อง พอเธอเริ่มเปิดไพ่ทาโรต์ เธอก็มองหน้าฉันแล้วยิ้ม แล้วพูดว่า “หนูเป็นคนเข้มแข็งที่ซ่อนความอ่อนแอไว้ลึกมาก ใช่ไหม?” แค่นั้นฉันก็พูดไม่ออก เพราะมันใช่ — มันใช่แบบที่ฉันไม่เคยกล้ายอมรับแม้กระทั่งกับตัวเอง

จากนั้นเธอก็เริ่มพูดถึงชีวิตโดยรวมของฉัน ทั้งเรื่องการงานที่กำลังอยู่ในช่วงเหนื่อยแต่จะดีขึ้นในไตรมาสหน้า เรื่องการเงินที่มีปัญหาเล็ก ๆ จากคนรอบข้าง และที่สำคัญคือเรื่องความรักที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเธอเอากระจกมายื่นให้ดูตัวเองอย่างชัดเจน “หนูเคยรักใครมากจนลืมรักตัวเอง แล้วตอนนี้ก็ยังกลัวจะต้องเจ็บแบบนั้นอีกใช่ไหม?” คำถามนี้ไม่ใช่คำถามธรรมดา มันเหมือนคำปลุกให้ฉันตื่นจากการหลอกตัวเองตลอดหลายปี

ฉันเป็นคนที่เมื่อรักใครแล้วจะรักแบบสุดหัวใจ จริงจัง ไม่เล่น ๆ และให้หมดทุกอย่างที่มี ฉันเคยคบกับคนคนหนึ่งมาเกือบห้าปี และตอนที่ความสัมพันธ์นั้นพัง มันเหมือนทั้งชีวิตฉันถล่มลงมาพร้อมกัน ฉันใช้เวลานานมากในการเยียวยา แล้วก็บอกตัวเองว่า “ไม่เป็นไร แค่ไม่มีความรักก็ยังมีขนม” ฉันเอาความรักทั้งหมดไปใส่ในเค้ก ช็อกโกแลต และบัตเตอร์ครีมแทน แต่จริง ๆ แล้ว ข้างในฉันยังคงรู้สึกกลัวที่จะเริ่มต้นใหม่ กลัวว่าถ้ารักอีกครั้ง ฉันจะต้องเสียอีกครั้ง

ตอนที่หมอดูพูดว่า "ความรักครั้งใหม่ของหนูจะมาในรูปแบบที่ต่างจากเดิม ไม่หวือหวา ไม่เร้าใจ แต่จะอบอุ่นและมั่นคง หนูจะลังเลเพราะมันไม่โรแมนติกเท่าที่เคยฝันไว้ แต่ถ้าเปิดใจ หนูจะเจอคนที่เป็นบ้านให้ได้" ฉันเงียบไปเลย เพราะมันคือสิ่งที่ฉันกำลังเผชิญอยู่ — มีใครบางคนเข้ามาเงียบ ๆ ไม่ได้หวือหวา ไม่ได้จีบแบบแพรวพราว แต่ใส่ใจทุกครั้งที่ฉันพูดเรื่องไร้สาระ และแวะมาหาขนมที่ร้านทุกสัปดาห์โดยไม่เคยสั่งซ้ำเมนูเดิม เขาเป็นคนที่ฉันยังไม่กล้าเปิดใจเพราะกลัวจะเจ็บอีก แต่หมอดูคนนั้นทำให้ฉันเริ่มคิดใหม่ว่า บางทีความรักที่แท้จริงอาจไม่ได้เริ่มจากเสียงหัวใจที่ดังเหมือนในหนัง แต่มันคือความรู้สึกเงียบ ๆ ที่อยู่กับเราเสมอโดยไม่ต้องขออนุญาต

การไปดูดวงครั้งนั้นทำให้ฉันไม่ใช่แค่ “สนุก” แบบที่หลายคนพูด แต่มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนได้ปลดล็อกบางอย่างในใจ ฉันไม่ได้กลายเป็นสายมูเต็มตัวหลังจากวันนั้น แต่ฉันยอมรับว่าการฟังคำพูดจากคนที่มองเห็นเราจากมุมที่เราไม่เคยกล้ามอง มันมีพลังมหาศาลอย่างไม่น่าเชื่อ ไม่ใช่เพราะมันถูกทุกคำ แต่เพราะมันทำให้เราได้กลับมาใคร่ครวญถึงชีวิตที่เราใช้แบบอัตโนมัติมานาน

ฉันเริ่มเปิดใจกับความสัมพันธ์อีกครั้ง ไม่ได้รีบ ไม่ได้เร่ง แต่ยอมรับว่าการมีใครสักคนที่ทำให้เรายิ้มได้โดยไม่ต้องพยายาม มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ฉันไม่ได้มองหาความรักที่ทำให้ใจเต้นแรงแบบเมื่อก่อนอีกแล้ว แต่อยากมีใครที่ทำให้หัวใจรู้สึก “นิ่ง” และ “ปลอดภัย” มากกว่า ฉันอยากได้ความสัมพันธ์ที่ไม่ต้องแข่งขัน ไม่ต้องพิสูจน์ แต่เป็นความสัมพันธ์ที่เติบโตไปพร้อมกันอย่างเรียบง่าย

พูดถึงเรื่องดวงสักนิด หมอดูบอกว่าราศีของฉันช่วงนี้คือช่วง “ฟื้นตัวจากเงามืด” เป็นช่วงที่ดาวพฤหัสบดีขยับเข้าสู่เรือนจิตใจ ทำให้หลายอย่างที่เคยไม่ชัดเจนเริ่มโปร่งขึ้น การตัดสินใจต่าง ๆ จะแม่นยำขึ้นเพราะหัวใจกับเหตุผลจะเริ่มอยู่ฝั่งเดียวกัน ฉันชอบคำพูดนี้มาก เพราะมันให้ความรู้สึกว่าเราไม่ได้เดินหลงทาง แต่แค่ยังไม่ถึงจุดที่แสงสว่างจะชัดเจน

การไปดูหมอดูในครั้งนั้นเปลี่ยนฉันไปมากพอสมควร ไม่ใช่ให้กลายเป็นคนเชื่อดวงแบบสุดโต่ง แต่เปลี่ยนให้ฉัน “เปิดใจฟังตัวเอง” มากขึ้น ฟังสิ่งที่ซ่อนอยู่ในหัวใจมากกว่าสิ่งที่ต้องทำในแต่ละวัน บางทีการยอมรับว่าชีวิตมีบางสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ ไม่ใช่เรื่องน่าอาย แต่มันคือจุดเริ่มต้นของการเติบโตอย่างแท้จริง

ท้ายที่สุด ฉันก็ยังเป็นเนยคนเดิม คนที่รักการทำขนม ชอบฟังเสียงฝน และใช้ชีวิตเรียบง่าย แต่เพิ่มเติมคือฉันกลายเป็นคนที่ยอมรับว่า “ดวง” อาจไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต แต่มันก็อาจเป็นอีกหนึ่งแสงไฟเล็ก ๆ ที่ทำให้เราได้มองเข้าไปในหัวใจตัวเองให้ชัดขึ้น...อย่างน้อยก็ในวันที่เราเงียบจนไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย