ภาษีหัก ณ ที่จ่าย คืออะไร?

ภาษีหัก ณ ที่จ่าย (Withholding Tax) เป็นระบบภาษีที่รัฐบาลใช้ในการจัดเก็บภาษีจากรายได้ของบุคคลหรือองค์กรที่เกิดขึ้นจากการทำธุรกรรมต่างๆ โดยไม่ต้องรอให้ผู้เสียภาษีรายนั้นๆ ยื่นแบบแสดงรายการภาษีในภายหลัง ในระบบนี้ ผู้ที่จ่ายเงินให้กับผู้รับบริการ หรือผู้ที่ได้รับรายได้ จะต้องหักเงินภาษีจากรายได้ของผู้รับและนำส่งให้กับกรมสรรพากรในนามของผู้เสียภาษีแทน ผู้ที่ถูกหักภาษี ณ ที่จ่ายสามารถใช้เอกสารหรือใบเสร็จรับภาษีหัก ณ ที่จ่ายไปยื่นขอคืนภาษีหรือลดหย่อนภาษีในปีถัดไป

หลักการทำงานของภาษีหัก ณ ที่จ่าย

หลักการของภาษีหัก ณ ที่จ่าย คือ การที่ผู้จ่ายเงินมีหน้าที่หักภาษีจากจำนวนเงินที่จ่ายให้กับผู้รับ เช่น ค่าแรง ค่าบริการ ค่าจ้าง หรือรายได้ต่างๆ แล้วนำภาษีที่หักไปส่งให้กับกรมสรรพากรโดยตรง การหักภาษี ณ ที่จ่ายมักจะเกิดขึ้นในธุรกรรมที่มีลักษณะเป็นการจ่ายเงินให้บุคคลหรือหน่วยงานอื่นๆ เช่น การจ่ายเงินค่าจ้างให้พนักงาน การจ่ายค่าบริการ หรือแม้กระทั่งการจ่ายเงินค่าลิขสิทธิ์ต่างๆ

สำหรับบุคคลที่ถูกหักภาษี ณ ที่จ่ายนั้น ถือว่าเป็นการชำระภาษีล่วงหน้าซึ่งจะถูกนำไปหักลดภาษีที่ต้องชำระในปีถัดไป (กรณีที่มีการยื่นภาษี) หรือหากหักไปแล้วเกินจำนวนที่ต้องชำระจริง ก็สามารถขอคืนภาษีได้

อัตราภาษีหัก ณ ที่จ่าย

อัตราภาษีหัก ณ ที่จ่ายจะแตกต่างกันไปตามประเภทของรายได้และลักษณะของการจ่ายเงิน เช่น

เงินเดือน ค่าจ้าง: หากคุณเป็นพนักงานและได้รับเงินเดือนจากนายจ้าง นายจ้างจะหักภาษี ณ ที่จ่ายจากเงินเดือนของคุณตามอัตราที่กำหนด โดยอัตราภาษีจะถูกหักตามขั้นบันไดตามฐานเงินเดือน

การจ่ายค่าบริการ หรือค่าธรรมเนียม: หากคุณได้รับค่าบริการหรือค่าธรรมเนียมจากการให้บริการต่างๆ อัตราภาษีหัก ณ ที่จ่ายจะอยู่ที่ 3% สำหรับค่าธรรมเนียมบางประเภท

ดอกเบี้ย หรือค่าลิขสิทธิ์: การจ่ายดอกเบี้ยหรือค่าลิขสิทธิ์มักจะมีอัตราภาษีหัก ณ ที่จ่ายประมาณ 15%

การจ่ายเงินให้กับผู้ให้บริการภายนอก: เช่น ค่าบริการต่างๆ เช่น การจ่ายค่าที่ปรึกษาหรือบริการวิชาชีพ อาจจะหักภาษีในอัตรา 5% ถึง 10% ขึ้นอยู่กับประเภทของบริการ

แต่ละอัตราภาษีจะได้รับการกำหนดอย่างชัดเจนในกฎหมายและประกาศจากกรมสรรพากร